< Зәбур 135 >

1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар, Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң қуллири!
Hallelujah! Lobet den Namen des HERRN! Lobet ihn, ihr Knechte des HERRN,
2 Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң өйидә турғанлар, Худайимизниң һойлилирида турғанлар!
die ihr stehet im Hause des HERRN, in den Vorhöfen des Hauses unsres Gottes!
3 Яһни мәдһийиләңлар, чүнки Пәрвәрдигар меһривандур; Униң намиға күй ейтиңлар; Чүнки мошундақ қилиш шериндур;
Lobet den HERRN, denn gütig ist der HERR; singet seinem Namen, denn er ist lieblich!
4 Чүнки Яһ Яқупни Өзиниңки болушқа, Исраилни Өз мираси болушқа талливалди.
Denn der HERR hat sich Jakob erwählt, Israel zu seinem besonderen Eigentum.
5 Чүнки өзүм билимәнки, Пәрвәрдигар улуқдур; Рәббимиз барлиқ илаһлардин үстүндур.
Denn ich weiß, daß der HERR groß ist; ja, unser Herr ist größer als alle Götter.
6 Пәрвәрдигар немә ишни мувапиқ көргән болса, У асманларда, Зиминда, Деңизларда һәм униң барлиқ тәглиридиму шуни қилғандур.
Alles, was er will, das tut der HERR im Himmel und auf Erden, im Meer und in allen Tiefen:
7 У йәр чәтлиридин булут-туманларни өрлитиду; Ямғурларға чақмақларни һәмраһ қилиду; Шамални Өз ғәзнилиридин чиқириду.
Er führt Wolken herauf vom Ende der Erde, macht Blitze zum Regen und holt den Wind aus seinen Speichern hervor.
8 У Мисирдики тунҗа оғулларни һалак қилди, Инсанларниң болсун, һайванларниң болсун һәммини уруп һалак қилди.
Er schlug Ägyptens Erstgeburten, vom Menschen bis zum Vieh;
9 У аламәтләрни, мөҗизиләрни араңларға әвәтти, и Мисир; Пирәвн вә униң һәммә қуллири үстигә әвәтти.
er sandte Zeichen und Wunder in deine Mitte, o Ägyptenland, gegen den Pharao und alle seine Knechte;
10 У улуқ әлләрни урувәтти, Қудрәтлик падишаларни өлтүрүвәтти;
er schlug große Nationen und tötete mächtige Könige;
11 Аморийларниң падишаси Сиһонни, Башанниң падишаси Огни, Қанаандики барлиқ падишалиқларни урувәтти.
Sihon, den König der Amoriter, und Og, den König zu Basan, und alle Könige Kanaans
12 Уларниң зиминини мирас қилип, Өз хәлқи Исраилға мирас болушқа тәқдим қилди.
und gab ihr Land als Erbe, als Erbe seinem Volke Israel.
13 Сениң намиң, Пәрвәрдигар, мәңгүгә, Шөһрәт-хатирәң дәвирдин-дәвиргичидур.
O HERR, dein Name währt ewig; HERR, dein Gedächtnis bleibt für und für!
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң дәвасини сорайду; Өз қуллириға рәһим қилиду.
Denn der HERR wird seinem Volke Recht schaffen und mit seinen Knechten Mitleid haben.
15 Әлләрниң бутлири болса пәқәтла күмүч-алтундин ибарәттур, Уларни инсанниң қоллири ясиғандур, халас.
Die Götzen der Heiden sind Silber und Gold, von Menschenhand gemacht.
16 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзлимәйду; Көзлири бар, бирақ көрмәйду;
Sie haben einen Mund und reden nicht, Augen haben sie und sehen nicht;
17 Қулақлири бар, бирақ аңлимайду, Ағзида һеч нәпәс йоқтур.
Ohren haben sie und hören nicht, auch ist kein Odem in ihrem Mund!
18 Уларни ясиғанлар уларға охшап қалиду, Уларға таянғанларму шундақтур.
Ihnen sind gleich, die sie machen, ein jeder, der auf sie vertraut.
19 Исраил җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар;
Haus Israel, lobe den HERRN! Haus Aaron, lobe den HERRN!
20 Лавий җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
Haus Levi, lobe den HERRN! Die ihr den HERRN fürchtet, lobet den HERRN!
21 Йерусалимда маканлашқан Пәрвәрдигарға Зиондин тәшәккүр-мәдһийә ейтилсун! Һәмдусана!
Gelobt sei der HERR von Zion aus, er, der zu Jerusalem wohnt! Hallelujah!

< Зәбур 135 >