Зәбур 135
1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар, Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң қуллири!
Halleluja! Lobet den Namen des HERRN, lobet, ihr Knechte des HERRN,
2 Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң өйидә турғанлар, Худайимизниң һойлилирида турғанлар!
die ihr stehet im Hause des HERRN, in den Höfen des Hauses unsers Gottes!
3 Яһни мәдһийиләңлар, чүнки Пәрвәрдигар меһривандур; Униң намиға күй ейтиңлар; Чүнки мошундақ қилиш шериндур;
Lobet den HERRN, denn der HERR ist freundlich; lobsinget seinem Namen, denn er ist lieblich.
4 Чүнки Яһ Яқупни Өзиниңки болушқа, Исраилни Өз мираси болушқа талливалди.
Denn der HERR hat ihm Jakob erwählet, Israel zu seinem Eigentum.
5 Чүнки өзүм билимәнки, Пәрвәрдигар улуқдур; Рәббимиз барлиқ илаһлардин үстүндур.
Denn ich weiß, daß der HERR groß ist und unser HERR vor allen Göttern.
6 Пәрвәрдигар немә ишни мувапиқ көргән болса, У асманларда, Зиминда, Деңизларда һәм униң барлиқ тәглиридиму шуни қилғандур.
Alles, was er will, das tut er, im Himmel, auf Erden, im Meer und in allen Tiefen;
7 У йәр чәтлиридин булут-туманларни өрлитиду; Ямғурларға чақмақларни һәмраһ қилиду; Шамални Өз ғәзнилиридин чиқириду.
der die Wolken läßt aufgehen vom Ende der Erde, der die Blitze samt dem Regen macht, der den Wind aus heimlichen Örtern kommen läßt;
8 У Мисирдики тунҗа оғулларни һалак қилди, Инсанларниң болсун, һайванларниң болсун һәммини уруп һалак қилди.
der die Erstgeburten schlug in Ägypten, beide der Menschen und des Viehes,
9 У аламәтләрни, мөҗизиләрни араңларға әвәтти, и Мисир; Пирәвн вә униң һәммә қуллири үстигә әвәтти.
und ließ seine Zeichen und Wunder kommen über dich, Ägyptenland, über Pharao und alle seine Knechte;
10 У улуқ әлләрни урувәтти, Қудрәтлик падишаларни өлтүрүвәтти;
der viel Völker schlug und tötete mächtige Könige,
11 Аморийларниң падишаси Сиһонни, Башанниң падишаси Огни, Қанаандики барлиқ падишалиқларни урувәтти.
der Amoriter König, und Og, den König zu Basan, und alle Königreiche in Kanaan;
12 Уларниң зиминини мирас қилип, Өз хәлқи Исраилға мирас болушқа тәқдим қилди.
und gab ihr Land zum Erbe, zum Erbe seinem Volk Israel.
13 Сениң намиң, Пәрвәрдигар, мәңгүгә, Шөһрәт-хатирәң дәвирдин-дәвиргичидур.
HERR, dein Name währet ewiglich; dein Gedächtnis, HERR, währet für und für.
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң дәвасини сорайду; Өз қуллириға рәһим қилиду.
Denn der HERR wird sein Volk richten und seinen Knechten gnädig sein.
15 Әлләрниң бутлири болса пәқәтла күмүч-алтундин ибарәттур, Уларни инсанниң қоллири ясиғандур, халас.
Der Heiden Götzen sind Silber und Gold, von Menschenhänden gemacht.
16 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзлимәйду; Көзлири бар, бирақ көрмәйду;
Sie haben Mäuler und reden nicht; sie haben Augen und sehen nicht;
17 Қулақлири бар, бирақ аңлимайду, Ағзида һеч нәпәс йоқтур.
sie haben Ohren und hören nicht; auch ist kein Odem in ihrem Munde.
18 Уларни ясиғанлар уларға охшап қалиду, Уларға таянғанларму шундақтур.
Die solche machen, sind gleich also, alle, die auf solche hoffen.
19 Исраил җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар;
Das Haus Israel lobe den HERRN. Lobet den HERRN, ihr vom Hause Aaron;
20 Лавий җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
ihr vom Hause Levi, lobet den HERRN; die ihr den HERRN fürchtet, lobet den HERRN!
21 Йерусалимда маканлашқан Пәрвәрдигарға Зиондин тәшәккүр-мәдһийә ейтилсун! Һәмдусана!
Gelobet sei der HERR aus Zion, der zu Jerusalem wohnet! Halleluja!
