< Зәбур 135 >

1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар, Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң қуллири!
Praise ye Yah, Praise ye the Name of Yahweh, Praise, O ye servants of Yahweh;
2 Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң өйидә турғанлар, Худайимизниң һойлилирида турғанлар!
Who stand In the house of Yahweh, In the courts of the house of our God.
3 Яһни мәдһийиләңлар, чүнки Пәрвәрдигар меһривандур; Униң намиға күй ейтиңлар; Чүнки мошундақ қилиш шериндур;
Praise ye Yah, For good is Yahweh, Sing praises to his Name, For it is full of delight;
4 Чүнки Яһ Яқупни Өзиниңки болушқа, Исраилни Өз мираси болушқа талливалди.
For, Jacob, hath Yah chosen for himself, Israel, for his own treasure.
5 Чүнки өзүм билимәнки, Пәрвәрдигар улуқдур; Рәббимиз барлиқ илаһлардин үстүндур.
For, I, know that great is Yahweh, yea, our Lord, is beyond all gods.
6 Пәрвәрдигар немә ишни мувапиқ көргән болса, У асманларда, Зиминда, Деңизларда һәм униң барлиқ тәглиридиму шуни қилғандур.
Whatsoever Yahweh hath pleased, he hath done, —in the heavens and on the earth, in the seas, and all resounding deeps:
7 У йәр чәтлиридин булут-туманларни өрлитиду; Ямғурларға чақмақларни һәмраһ қилиду; Шамални Өз ғәзнилиридин чиқириду.
Causing vapours to ascend from the end of the earth, —Lightnings for the rain, hath he made, bringing forth wind out of his treasuries.
8 У Мисирдики тунҗа оғулларни һалак қилди, Инсанларниң болсун, һайванларниң болсун һәммини уруп һалак қилди.
Who smote the firstborn of Egypt, both of man, and of beast;
9 У аламәтләрни, мөҗизиләрни араңларға әвәтти, и Мисир; Пирәвн вә униң һәммә қуллири үстигә әвәтти.
Sent signs and wonders into thy midst, O Egypt, upon Pharaoh, and upon all his servants.
10 У улуқ әлләрни урувәтти, Қудрәтлик падишаларни өлтүрүвәтти;
Who smote great nations, and slew mighty kings:
11 Аморийларниң падишаси Сиһонни, Башанниң падишаси Огни, Қанаандики барлиқ падишалиқларни урувәтти.
Sihon, king of the Amorites, and Og, king of Bashan, and all the kingdoms of Canaan;
12 Уларниң зиминини мирас қилип, Өз хәлқи Исраилға мирас болушқа тәқдим қилди.
And gave their land as an inheritance, an inheritance to Israel his people.
13 Сениң намиң, Пәрвәрдигар, мәңгүгә, Шөһрәт-хатирәң дәвирдин-дәвиргичидур.
O Yahweh! thy Name, is age-abiding, —O Yahweh! thy memorial, is to generation after generation.
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң дәвасини сорайду; Өз қуллириға рәһим қилиду.
For Yahweh will vindicate his people, —and, on his servants, have compassion.
15 Әлләрниң бутлири болса пәқәтла күмүч-алтундин ибарәттур, Уларни инсанниң қоллири ясиғандур, халас.
The idols of the nations, are silver and gold, the work of the hands of men:
16 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзлимәйду; Көзлири бар, бирақ көрмәйду;
A mouth, have they, but they speak not, Eyes, have they, but they see not;
17 Қулақлири бар, бирақ аңлимайду, Ағзида һеч нәпәс йоқтур.
Ears, have they, but they hear not, Nose, —there is no breath in their mouth.
18 Уларни ясиғанлар уларға охшап қалиду, Уларға таянғанларму шундақтур.
Like unto them, shall be they who make them, every one who trusteth in them.
19 Исраил җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар;
O house of Israel! bless Yahweh, O house of Aaron! bless Yahweh;
20 Лавий җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
O house of Levi! bless Yahweh, Ye that revere Yahweh! bless Yahweh.
21 Йерусалимда маканлашқан Пәрвәрдигарға Зиондин тәшәккүр-мәдһийә ейтилсун! Һәмдусана!
Blessed be Yahweh out of Zion, Who inhabiteth Jerusalem, Praise ye Yah!

< Зәбур 135 >