Зәбур 135
1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар, Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң қуллири!
Praise ye the LORD. Praise ye the name of the LORD; praise [him], O ye servants of the LORD:
2 Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң өйидә турғанлар, Худайимизниң һойлилирида турғанлар!
Ye that stand in the house of the LORD, in the courts of the house of our God.
3 Яһни мәдһийиләңлар, чүнки Пәрвәрдигар меһривандур; Униң намиға күй ейтиңлар; Чүнки мошундақ қилиш шериндур;
Praise ye the LORD; for the LORD is good: sing praises unto his name; for it is pleasant.
4 Чүнки Яһ Яқупни Өзиниңки болушқа, Исраилни Өз мираси болушқа талливалди.
For the LORD hath chosen Jacob unto himself, [and] Israel for his peculiar treasure.
5 Чүнки өзүм билимәнки, Пәрвәрдигар улуқдур; Рәббимиз барлиқ илаһлардин үстүндур.
For I know that the LORD is great, and that our Lord is above all gods.
6 Пәрвәрдигар немә ишни мувапиқ көргән болса, У асманларда, Зиминда, Деңизларда һәм униң барлиқ тәглиридиму шуни қилғандур.
Whatsoever the LORD pleased, that hath he done, in heaven and in earth, in the seas and in all deeps.
7 У йәр чәтлиридин булут-туманларни өрлитиду; Ямғурларға чақмақларни һәмраһ қилиду; Шамални Өз ғәзнилиридин чиқириду.
He causeth the vapours to ascend from the ends of the earth; he maketh lightnings for the rain; he bringeth forth the wind out of his treasuries.
8 У Мисирдики тунҗа оғулларни һалак қилди, Инсанларниң болсун, һайванларниң болсун һәммини уруп һалак қилди.
Who smote the firstborn of Egypt, both of man and beast.
9 У аламәтләрни, мөҗизиләрни араңларға әвәтти, и Мисир; Пирәвн вә униң һәммә қуллири үстигә әвәтти.
He sent signs and wonders into the midst of thee, O Egypt, upon Pharaoh, and upon all his servants.
10 У улуқ әлләрни урувәтти, Қудрәтлик падишаларни өлтүрүвәтти;
Who smote many nations, and slew mighty kings;
11 Аморийларниң падишаси Сиһонни, Башанниң падишаси Огни, Қанаандики барлиқ падишалиқларни урувәтти.
Sihon king of the Amorites, and Og king of Bashan, and all the kingdoms of Canaan:
12 Уларниң зиминини мирас қилип, Өз хәлқи Исраилға мирас болушқа тәқдим қилди.
And gave their land for an heritage, an heritage unto Israel his people.
13 Сениң намиң, Пәрвәрдигар, мәңгүгә, Шөһрәт-хатирәң дәвирдин-дәвиргичидур.
Thy name, O LORD, [endureth] for ever; thy memorial, O LORD, throughout all generations.
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң дәвасини сорайду; Өз қуллириға рәһим қилиду.
For the LORD shall judge his people, and repent himself concerning his servants.
15 Әлләрниң бутлири болса пәқәтла күмүч-алтундин ибарәттур, Уларни инсанниң қоллири ясиғандур, халас.
The idols of the nations are silver and gold, the work of men’s hands.
16 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзлимәйду; Көзлири бар, бирақ көрмәйду;
They have mouths, but they speak not; eyes have they, but they see not;
17 Қулақлири бар, бирақ аңлимайду, Ағзида һеч нәпәс йоқтур.
They have ears, but they hear not; neither is there any breath in their mouths.
18 Уларни ясиғанлар уларға охшап қалиду, Уларға таянғанларму шундақтур.
They that make them shall be like unto them; yea, every one that trusteth in them.
19 Исраил җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар;
O house of Israel, bless ye the LORD: O house of Aaron, bless ye the LORD:
20 Лавий җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
O house of Levi, bless ye the LORD: ye that fear the LORD, bless ye the LORD.
21 Йерусалимда маканлашқан Пәрвәрдигарға Зиондин тәшәккүр-мәдһийә ейтилсун! Һәмдусана!
Blessed be the LORD out of Zion, who dwelleth at Jerusalem. Praise ye the LORD.
