Зәбур 135
1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар, Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң қуллири!
Hallelujah. Praise ye the name of the Lord; praise him, O ye servants of the Lord;
2 Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң өйидә турғанлар, Худайимизниң һойлилирида турғанлар!
Ye that stand in the house of the Lord, in the courts of the house of our God.
3 Яһни мәдһийиләңлар, чүнки Пәрвәрдигар меһривандур; Униң намиға күй ейтиңлар; Чүнки мошундақ қилиш шериндур;
Hallelujah; for the Lord is good: sing praises unto his name; for it is lovely.
4 Чүнки Яһ Яқупни Өзиниңки болушқа, Исраилни Өз мираси болушқа талливалди.
For Jacob hath the Lord chosen unto himself, Israel, as his peculiar treasure.
5 Чүнки өзүм билимәнки, Пәрвәрдигар улуқдур; Рәббимиз барлиқ илаһлардин үстүндур.
For I well know that the Lord is great, and that our Lord is above all gods.
6 Пәрвәрдигар немә ишни мувапиқ көргән болса, У асманларда, Зиминда, Деңизларда һәм униң барлиқ тәглиридиму шуни қилғандур.
Whatsoever the Lord willeth, hath he done in the heavens, and on the earth, in the seas, and in all the deeps.
7 У йәр чәтлиридин булут-туманларни өрлитиду; Ямғурларға чақмақларни һәмраһ қилиду; Шамални Өз ғәзнилиридин чиқириду.
He causeth clouds to ascend from the ends of the earth; he maketh lightnings with the rain; he bringeth forth the wind out of his treasuries.
8 У Мисирдики тунҗа оғулларни һалак қилди, Инсанларниң болсун, һайванларниң болсун һәммини уруп һалак қилди.
[He it is] who smote the first-born of Egypt, both of man and of cattle;
9 У аламәтләрни, мөҗизиләрни араңларға әвәтти, и Мисир; Пирәвн вә униң һәммә қуллири үстигә әвәтти.
Who sent signs and wonderful tokens into the midst of thee, O Egypt, against Pharaoh, and against all his servants;
10 У улуқ әлләрни урувәтти, Қудрәтлик падишаларни өлтүрүвәтти;
Who smote many nations, and slew mighty kings;
11 Аморийларниң падишаси Сиһонни, Башанниң падишаси Огни, Қанаандики барлиқ падишалиқларни урувәтти.
Sichon the king of the Emorites, and 'Og the king of Bashan, and all the kingdoms of Canaan;
12 Уларниң зиминини мирас қилип, Өз хәлқи Исраилға мирас болушқа тәқдим қилди.
And gave their land as an inheritance, an inheritance unto Israel his people.
13 Сениң намиң, Пәрвәрдигар, мәңгүгә, Шөһрәт-хатирәң дәвирдин-дәвиргичидур.
O Lord, thy name [endureth] for ever: O Lord, thy memorial is throughout all generations.
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң дәвасини сорайду; Өз қуллириға рәһим қилиду.
For the Lord will espouse the cause of his people, and concerning his servants will he bethink himself.
15 Әлләрниң бутлири болса пәқәтла күмүч-алтундин ибарәттур, Уларни инсанниң қоллири ясиғандур, халас.
The idols of the nations are silver and gold, the work of the hands of men.
16 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзлимәйду; Көзлири бар, бирақ көрмәйду;
Mouths they have, but they speak not; eyes they have, but they see not;
17 Қулақлири бар, бирақ аңлимайду, Ағзида һеч нәпәс йоқтур.
Ears they have, but they hear not; neither is there any breath in their mouth.
18 Уларни ясиғанлар уларға охшап қалиду, Уларға таянғанларму шундақтур.
Like them are those that make them, every one that trusteth in them.
19 Исраил җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар;
O house of Israel, bless ye the Lord; O house of Aaron, bless ye the Lord.
20 Лавий җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
O house of Levi, bless ye the Lord; ye that fear the Lord, bless the Lord.
21 Йерусалимда маканлашқан Пәрвәрдигарға Зиондин тәшәккүр-мәдһийә ейтилсун! Һәмдусана!
Blessed be the Lord out of Zion, even he that resideth at Jerusalem. Hallelujah.
