Зәбур 135
1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар, Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң қуллири!
Praise ye the LORD. Praise ye the name of the LORD; praise [him], O ye servants of the LORD.
2 Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң өйидә турғанлар, Худайимизниң һойлилирида турғанлар!
Ye that stand in the house of the LORD, in the courts of the house of our God,
3 Яһни мәдһийиләңлар, чүнки Пәрвәрдигар меһривандур; Униң намиға күй ейтиңлар; Чүнки мошундақ қилиш шериндур;
Praise the LORD; for the LORD [is] good: sing praises unto his name; for [it is] pleasant.
4 Чүнки Яһ Яқупни Өзиниңки болушқа, Исраилни Өз мираси болушқа талливалди.
For the LORD hath chosen Jacob unto himself, [and] Israel for his peculiar treasure.
5 Чүнки өзүм билимәнки, Пәрвәрдигар улуқдур; Рәббимиз барлиқ илаһлардин үстүндур.
For I know that the LORD [is] great, and [that] our Lord [is] above all gods.
6 Пәрвәрдигар немә ишни мувапиқ көргән болса, У асманларда, Зиминда, Деңизларда һәм униң барлиқ тәглиридиму шуни қилғандур.
Whatsoever the LORD pleased, [that] did he in heaven, and in earth, in the seas, and all deep places.
7 У йәр чәтлиридин булут-туманларни өрлитиду; Ямғурларға чақмақларни һәмраһ қилиду; Шамални Өз ғәзнилиридин чиқириду.
He causeth the vapours to ascend from the ends of the earth; he maketh lightnings for the rain; he bringeth the wind out of his treasuries.
8 У Мисирдики тунҗа оғулларни һалак қилди, Инсанларниң болсун, һайванларниң болсун һәммини уруп һалак қилди.
Who smote the firstborn of Egypt, both of man and beast.
9 У аламәтләрни, мөҗизиләрни араңларға әвәтти, и Мисир; Пирәвн вә униң һәммә қуллири үстигә әвәтти.
[Who] sent tokens and wonders into the midst of thee, O Egypt, upon Pharaoh, and upon all his servants.
10 У улуқ әлләрни урувәтти, Қудрәтлик падишаларни өлтүрүвәтти;
Who smote great nations, and slew mighty kings;
11 Аморийларниң падишаси Сиһонни, Башанниң падишаси Огни, Қанаандики барлиқ падишалиқларни урувәтти.
Sihon king of the Amorites, and Og king of Bashan, and all the kingdoms of Canaan:
12 Уларниң зиминини мирас қилип, Өз хәлқи Исраилға мирас болушқа тәқдим қилди.
And gave their land [for] an heritage, an heritage unto Israel his people.
13 Сениң намиң, Пәрвәрдигар, мәңгүгә, Шөһрәт-хатирәң дәвирдин-дәвиргичидур.
Thy name, O LORD, [endureth] for ever; [and] thy memorial, O LORD, throughout all generations.
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң дәвасини сорайду; Өз қуллириға рәһим қилиду.
For the LORD will judge his people, and he will repent himself concerning his servants.
15 Әлләрниң бутлири болса пәқәтла күмүч-алтундин ибарәттур, Уларни инсанниң қоллири ясиғандур, халас.
The idols of the heathen [are] silver and gold, the work of men’s hands.
16 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзлимәйду; Көзлири бар, бирақ көрмәйду;
They have mouths, but they speak not; eyes have they, but they see not;
17 Қулақлири бар, бирақ аңлимайду, Ағзида һеч нәпәс йоқтур.
They have ears, but they hear not; neither is there [any] breath in their mouths.
18 Уларни ясиғанлар уларға охшап қалиду, Уларға таянғанларму шундақтур.
They that make them are like unto them: [so is] every one that trusteth in them.
19 Исраил җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар;
Bless the LORD, O house of Israel: bless the LORD, O house of Aaron:
20 Лавий җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
Bless the LORD, O house of Levi: ye that fear the LORD, bless the LORD.
21 Йерусалимда маканлашқан Пәрвәрдигарға Зиондин тәшәккүр-мәдһийә ейтилсун! Һәмдусана!
Blessed be the LORD out of Zion, which dwelleth at Jerusalem. Praise ye the LORD.
