< Зәбур 135 >
1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар, Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң қуллири!
Praise ye the name of the Lord: O you his servants, praise the Lord:
2 Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң өйидә турғанлар, Худайимизниң һойлилирида турғанлар!
You that stand in the house of the Lord, in the courts of the house of our God.
3 Яһни мәдһийиләңлар, чүнки Пәрвәрдигар меһривандур; Униң намиға күй ейтиңлар; Чүнки мошундақ қилиш шериндур;
Praise ye the Lord, for the Lord is good: sing ye to his name, for it is sweet.
4 Чүнки Яһ Яқупни Өзиниңки болушқа, Исраилни Өз мираси болушқа талливалди.
For the Lord hath chosen Jacob unto himself: Israel for his own possession.
5 Чүнки өзүм билимәнки, Пәрвәрдигар улуқдур; Рәббимиз барлиқ илаһлардин үстүндур.
For I have known that the Lord is great, and our God is above all gods.
6 Пәрвәрдигар немә ишни мувапиқ көргән болса, У асманларда, Зиминда, Деңизларда һәм униң барлиқ тәглиридиму шуни қилғандур.
Whatsoever the Lord hath pleased he hath done, in heaven, in earth, in the sea, and in all the deeps.
7 У йәр чәтлиридин булут-туманларни өрлитиду; Ямғурларға чақмақларни һәмраһ қилиду; Шамални Өз ғәзнилиридин чиқириду.
He bringeth up clouds from the end of the earth: he hath made lightnings for the rain. He bringeth forth winds out of his stores:
8 У Мисирдики тунҗа оғулларни һалак қилди, Инсанларниң болсун, һайванларниң болсун һәммини уруп һалак қилди.
He slew the firstborn of Egypt from man even unto beast.
9 У аламәтләрни, мөҗизиләрни араңларға әвәтти, и Мисир; Пирәвн вә униң һәммә қуллири үстигә әвәтти.
He sent forth signs and wonders in the midst of thee, O Egypt: upon Pharao, and upon all his servants.
10 У улуқ әлләрни урувәтти, Қудрәтлик падишаларни өлтүрүвәтти;
He smote many nations, and slew mighty kings:
11 Аморийларниң падишаси Сиһонни, Башанниң падишаси Огни, Қанаандики барлиқ падишалиқларни урувәтти.
Sehon king of the Amorrhites, and Og king of Basan, and all the kingdoms of Chanaan.
12 Уларниң зиминини мирас қилип, Өз хәлқи Исраилға мирас болушқа тәқдим қилди.
And gave their land for an inheritance, for an inheritance to his people Israel.
13 Сениң намиң, Пәрвәрдигар, мәңгүгә, Шөһрәт-хатирәң дәвирдин-дәвиргичидур.
Thy name, O Lord, is for ever: thy memorial, O Lord, unto all generations.
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң дәвасини сорайду; Өз қуллириға рәһим қилиду.
For the Lord will judge his people, and will be entreated in favour of his servants.
15 Әлләрниң бутлири болса пәқәтла күмүч-алтундин ибарәттур, Уларни инсанниң қоллири ясиғандур, халас.
The idols of the Gentiles are silver and gold, the works of men’s hands.
16 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзлимәйду; Көзлири бар, бирақ көрмәйду;
They have a mouth, but they speak not: they have eyes, but they see not.
17 Қулақлири бар, бирақ аңлимайду, Ағзида һеч нәпәс йоқтур.
They have ears, but they hear not: neither is there any breath in their mouths.
18 Уларни ясиғанлар уларға охшап қалиду, Уларға таянғанларму шундақтур.
Let them that make them be like to them: and every one that trusteth in them.
19 Исраил җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар;
Bless the Lord, O house of Israel: bless the Lord, O house of Aaron.
20 Лавий җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
Bless the Lord, O house of Levi: you that fear the Lord, bless the Lord.
21 Йерусалимда маканлашқан Пәрвәрдигарға Зиондин тәшәккүр-мәдһийә ейтилсун! Һәмдусана!
Blessed be the Lord out of Sion, who dwelleth in Jerusalem.