< Зәбур 133 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси»; Давут язған күй: — Қара, мана, қериндашлар бирликтә туруш немидегән яхши, немидегән шериндур!
A Song of Ascents. David’s. Lo! how good and how delightful, for brethren, to dwell together even as one.
2 У Һарунниң бешиға төкүлүп, сақилидин аққан аву қиммәтлик майдәк, У Һарунниң сақилидин еқип, Кийим-кечәкниң яқисиға чүшкән қиммәтлик майға охшайду;
Like the precious oil upon the head, descending upon the beard; the beard of Aaron, —which descended unto the opening of his robe:
3 У йәнә Һәрмон теғидики шәбнәмниң Зион тағлириға чүшүшигә охшайду; Чүнки шу йәрдә Пәрвәрдигар бәрикәтни — Йәни мәңгүлүк һаятни буйруған!
Like the dew of Hermon, which descended upon the mountains of Zion, —for, there, did Yahweh command the blessing, Life, unto times age-abiding?