Зәбур 133

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси»; Давут язған күй: — Қара, мана, қериндашлар бирликтә туруш немидегән яхши, немидегән шериндур!

Behold, how good and how pleasant it is for brothers to dwell together in unity!

2 У Һарунниң бешиға төкүлүп, сақилидин аққан аву қиммәтлик майдәк, У Һарунниң сақилидин еқип, Кийим-кечәкниң яқисиға чүшкән қиммәтлик майға охшайду;

It is like the precious ointment on the head, that ran down on the beard, even Aaron’s beard: that went down to the skirts of his garments;

3 У йәнә Һәрмон теғидики шәбнәмниң Зион тағлириға чүшүшигә охшайду; Чүнки шу йәрдә Пәрвәрдигар бәрикәтни — Йәни мәңгүлүк һаятни буйруған!

As the dew of Hermon, and as the dew that descended on the mountains of Zion: for there the LORD commanded the blessing, even life for ever more.