< Зәбур 132 >

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» И Пәрвәрдигар, Давут үчүн у тартқан барлиқ җәбир-җапаларни яд әткәйсән;
A SONG OF THE ASCENTS. Remember, YHWH, for David, all his afflictions;
2 У Пәрвәрдигарға қандақ қәсәм ичкән, Яқуптики қудрәт Егисигә қандақ вәдә қилған: —
Who has sworn to YHWH, He has vowed to the Mighty One of Jacob:
3 «Пәрвәрдигарға турар җайни, Яқупниң қудрәтлик Егисигә маканни тапмиғичә, Өйүмдики һуҗриға кирмәймән, Кариваттики көрпәмгә чиқмаймән, Көзүмгә уйқини, Қапақлиримға үгдәшни бәрмәймән».
“If I enter into the tent of my house, If I go up on the couch of my bed,
4
If I give sleep to my eyes, To my eyelids—slumber,
5
Until I find a place for YHWH, dwelling places for the Mighty One of Jacob.”
6 Мана, биз униң хәвирини Әфратаһда аңлидуқ; Уни орманлиқ етизлардин таптуқ;
Behold, we have heard it in Ephratah, We have found it in the fields of the forest.
7 Униң турар җайлириға берип кирәйли, Униң тәхтипәри алдида сәҗдә қилайли;
We come into His dwelling places, We bow ourselves at His footstool.
8 Орнуңдин турғин, и Пәрвәрдигар, Сән қудритиңниң ипадиси әһдә сандуғуң билән, Өз арамгаһиңға киргин!
Arise, O YHWH, to Your rest, You, and the Ark of Your strength,
9 Каһинлириң һәққанийлиқ билән кийиндүрүлсун, Мөмин бәндилириң тәнтәнилик авазни яңратсун!
Your priests put on righteousness, And Your pious ones cry aloud.
10 Қулуң Давут үчүн, Өзүң мәсиһ қилғиниңниң йүзини яндурмиғайсән;
For the sake of Your servant David, Do not turn back the face of Your anointed.
11 Пәрвәрдигар Өз һәқиқити билән Давутқа шу қәсәмни қилди, У униңдин һеч янмайду: — У: — «Өз пуштиңдин чиққан мевидин бирисини тәхтиңдә олтарғузимән;
YHWH has sworn truth to David, He does not turn back from it: “Of the fruit of your body, I set on the throne for you.
12 Пәрзәнтлириң Мениң әһдәмни, Һәм Мән уларға үгитидиған агаһ-гувалиримни тутса, Уларниң пәрзәнтлири мәңгүгә тәхтиңдә олтириду» — дегән.
If your sons keep My covenant, And My testimonies that I teach them, Their sons also forever and ever Sit on the throne for you.”
13 Чүнки Пәрвәрдигар Зионни таллиған; У Өз макани үчүн уни халиған.
For YHWH has fixed on Zion, He has desired [it] for a seat to Himself,
14 Мана У: — «Бу мәңгүгә болидиған арамгаһимдур; Мошу йәрдә туримән; Чүнки Мән уни халаймән.
“This [is] My rest forever and ever, Here I sit, for I have desired it.
15 Мән униң рисқини интайин зор бәрикәтләймән; Униң йоқсуллирини нан билән қандуримән;
I greatly bless her provision, I satisfy her poor [with] bread,
16 Униң каһинлириға ниҗатлиқни кийгүзимән, Униң мөмин бәндилири шатлиқтин тәнтәнилик авазни яңритиду.
And I clothe her priests [with] salvation, And her pious ones sing aloud.
17 Мән бу йәрдә Давутниң мүңгүзини бихландуримән; Өзүмниң мәсиһ қилғиним үчүн йоруқ бир чирақ бекиткәнмән;
There I cause a horn to spring up for David, I have arranged a lamp for My Anointed.
18 Униң дүшмәнлиригә шәрмәндиликни кийгүзимән; Амма униң кийгән таҗи бешида ронақ тапиду» — деди.
I clothe His enemies [with] shame, And His crown flourishes on Him!”

< Зәбур 132 >