< Зәбур 131 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси»; Давут язған күй: — И Пәрвәрдигар, көңлүм тәкәббур әмәс, Нәзиримму үстүн әмәс; Мән чоң ишлар биләнму, Яки чамим йәтмәйдиған карамәт ишлар биләнму мәшғул болмаймән;
Señor, no hay orgullo en mi corazón y mis ojos no se alzan; y no he participado en grandes empresas ni en cosas difíciles para mí.
2 Бәрһәқ, анисиниң қучиғида ятқан әмчәктин айрилған балидәк, Өз җенимни бесивелип тиничландурдум; Көңлүм ичимдә әмчәктин айрилған балидәктур.
Mira, he hecho mi alma calmada y callada, como un niño en el pecho de su madre; mi alma es como un niño recién amamantado en el pecho de su madre.
3 Исраил Пәрвәрдигарға үмүт бағлисун; Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә!
Israel, ten esperanza en el Señor, desde ahora y para siempre.