< Зәбур 130 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Чоңқур йәрләрдин Саңа пәряд көтиримән, и Пәрвәрдигар;
En vallfartssång. Ur djupen ropar jag till dig, HERRE.
2 И Рәб, авазимни аңлиғайсән; Қулақлириңни йелиниш садайимға салғайсән;
Herre, hör min röst, låt dina öron akta på mina böners ljud.
3 Әгәр Сән Яһ, қәбиһликләрни сүрүштүрүп санисаң, Әнди Рәб, ким тик туралайду?
Om du, HERRE, vill tillräkna missgärningar, Herre, vem kan då bestå?
4 Бирақ Сәндә мәғпирәт-кәчүрүм бардур; Шуңа Сәндин әйминишкә болиду.
Dock, hos dig är ju förlåtelse, på det att man må frukta dig.
5 Пәрвәрдигарни күтүватимән; Җеним күтүватиду; Униң сөзигә үмүт бағлидим.
Jag väntar efter HERREN, min själ väntar, och jag hoppas på hans ord.
6 Түн җесәкчилириниң сәһәргә болған тәшнасидин артуқ, Бәрһәқ, түн җесәкчилириниң сәһәргә болған тәшнасидин артуқ, Җеним Рәбкә тәшна болуп күтмәктә.
Min själ väntar efter Herren mer än väktarna efter morgonen, ja, mer än väktarna efter morgonen.
7 И Исраил, Пәрвәрдигарға үмүт бағлаңлар; Чүнки Пәрвәрдигарда өзгәрмәс муһәббәт бардур; Униңда зор ниҗатлиқларму бар;
Hoppas på HERREN, Israel; ty hos HERREN är nåd, och mycken förlossning är hos honom.
8 У Исраилни барлиқ қәбиһликлиридин бәдәл төләп қутқузиду.
Och han skall förlossa Israel från alla dess missgärningar.