< Зәбур 130 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Чоңқур йәрләрдин Саңа пәряд көтиримән, и Пәрвәрдигар;
Canticum graduum. De profundis clamavi ad te, Domine;
2 И Рәб, авазимни аңлиғайсән; Қулақлириңни йелиниш садайимға салғайсән;
Domine, exaudi vocem meam. Fiant aures tuæ intendentes in vocem deprecationis meæ.
3 Әгәр Сән Яһ, қәбиһликләрни сүрүштүрүп санисаң, Әнди Рәб, ким тик туралайду?
Si iniquitates observaveris, Domine, Domine, quis sustinebit?
4 Бирақ Сәндә мәғпирәт-кәчүрүм бардур; Шуңа Сәндин әйминишкә болиду.
Quia apud te propitiatio est; et propter legem tuam sustinui te, Domine. Sustinuit anima mea in verbo ejus:
5 Пәрвәрдигарни күтүватимән; Җеним күтүватиду; Униң сөзигә үмүт бағлидим.
speravit anima mea in Domino.
6 Түн җесәкчилириниң сәһәргә болған тәшнасидин артуқ, Бәрһәқ, түн җесәкчилириниң сәһәргә болған тәшнасидин артуқ, Җеним Рәбкә тәшна болуп күтмәктә.
A custodia matutina usque ad noctem, speret Israël in Domino.
7 И Исраил, Пәрвәрдигарға үмүт бағлаңлар; Чүнки Пәрвәрдигарда өзгәрмәс муһәббәт бардур; Униңда зор ниҗатлиқларму бар;
Quia apud Dominum misericordia, et copiosa apud eum redemptio.
8 У Исраилни барлиқ қәбиһликлиридин бәдәл төләп қутқузиду.
Et ipse redimet Israël ex omnibus iniquitatibus ejus.