< Зәбур 130 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Чоңқур йәрләрдин Саңа пәряд көтиримән, и Пәрвәрдигар;
Canto dei pellegrinaggi. O Eterno, io grido a te da luoghi profondi!
2 И Рәб, авазимни аңлиғайсән; Қулақлириңни йелиниш садайимға салғайсән;
Signore, ascolta il mio grido; siano le tue orecchie attente alla voce delle mie supplicazioni!
3 Әгәр Сән Яһ, қәбиһликләрни сүрүштүрүп санисаң, Әнди Рәб, ким тик туралайду?
O Eterno, se tu poni mente alle iniquità, Signore, chi potrà reggere?
4 Бирақ Сәндә мәғпирәт-кәчүрүм бардур; Шуңа Сәндин әйминишкә болиду.
Ma presso te v’è perdono affinché tu sia temuto.
5 Пәрвәрдигарни күтүватимән; Җеним күтүватиду; Униң сөзигә үмүт бағлидим.
Io aspetto l’Eterno, l’anima mia l’aspetta, ed io spero nella sua parola.
6 Түн җесәкчилириниң сәһәргә болған тәшнасидин артуқ, Бәрһәқ, түн җесәкчилириниң сәһәргә болған тәшнасидин артуқ, Җеним Рәбкә тәшна болуп күтмәктә.
L’anima mia anela al Signore più che le guardie non anelino al mattino, più che le guardie al mattino.
7 И Исраил, Пәрвәрдигарға үмүт бағлаңлар; Чүнки Пәрвәрдигарда өзгәрмәс муһәббәт бардур; Униңда зор ниҗатлиқларму бар;
O Israele, spera nell’Eterno, poiché presso l’Eterno è benignità e presso di lui è abbondanza di redenzione.
8 У Исраилни барлиқ қәбиһликлиридин бәдәл төләп қутқузиду.
Ed egli redimerà Israele da tutte le sue iniquità.