< Зәбур 130 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Чоңқур йәрләрдин Саңа пәряд көтиримән, и Пәрвәрдигар;
Ein Wallfahrtslied. Aus der Tiefe rufe ich, HERR, zu dir:
2 И Рәб, авазимни аңлиғайсән; Қулақлириңни йелиниш садайимға салғайсән;
Herr, höre meine Stimme! Möchten deine Ohren aufmerksam sein auf die Stimme meines Flehens!
3 Әгәр Сән Яһ, қәбиһликләрни сүрүштүрүп санисаң, Әнди Рәб, ким тик туралайду?
Wenn du Sünden behältst, HERR, wer kann bestehen?
4 Бирақ Сәндә мәғпирәт-кәчүрүм бардур; Шуңа Сәндин әйминишкә болиду.
Aber bei dir ist die Vergebung, auf daß man dich fürchte.
5 Пәрвәрдигарни күтүватимән; Җеним күтүватиду; Униң сөзигә үмүт бағлидим.
Ich harre des HERRN, meine Seele harrt, und ich hoffe auf sein Wort.
6 Түн җесәкчилириниң сәһәргә болған тәшнасидин артуқ, Бәрһәқ, түн җесәкчилириниң сәһәргә болған тәшнасидин артуқ, Җеним Рәбкә тәшна болуп күтмәктә.
Meine Seele harrt des Herrn, mehr als die Wächter auf den Morgen, als die Wächter auf den Morgen.
7 И Исраил, Пәрвәрдигарға үмүт бағлаңлар; Чүнки Пәрвәрдигарда өзгәрмәс муһәббәт бардур; Униңда зор ниҗатлиқларму бар;
Israel, hoffe auf den HERRN! Denn bei dem HERRN ist die Gnade, und viel Erlösung ist bei ihm.
8 У Исраилни барлиқ қәбиһликлиридин бәдәл төләп қутқузиду.
Und er wird Israel erlösen von allen seinen Sünden.