Зәбур 130

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Чоңқур йәрләрдин Саңа пәряд көтиримән, и Пәрвәрдигар;

Ein Wallfahrtslied. Aus der Tiefe rufe ich, HERR, zu dir:

2 И Рәб, авазимни аңлиғайсән; Қулақлириңни йелиниш садайимға салғайсән;

»Allherr, höre auf meine Stimme,

3 Әгәр Сән Яһ, қәбиһликләрни сүрүштүрүп санисаң, Әнди Рәб, ким тик туралайду?

Wenn du, HERR, Sünden behalten willst, o Allherr, wer kann bestehn!

4 Бирақ Сәндә мәғпирәт-кәчүрүм бардур; Шуңа Сәндин әйминишкә болиду.

Doch bei dir ist die Vergebung, auf daß man dich fürchte.

5 Пәрвәрдигарни күтүватимән; Җеним күтүватиду; Униң сөзигә үмүт бағлидим.

Ich harre des HERRN, meine Seele harrt, und ich warte auf sein Wort;

6 Түн җесәкчилириниң сәһәргә болған тәшнасидин артуқ, Бәрһәқ, түн җесәкчилириниң сәһәргә болған тәшнасидин артуқ, Җеним Рәбкә тәшна болуп күтмәктә.

meine Seele harrt auf den Allherrn sehnsuchtsvoller als Wächter auf den Morgen.

7 И Исраил, Пәрвәрдигарға үмүт бағлаңлар; Чүнки Пәрвәрдигарда өзгәрмәс муһәббәт бардур; Униңда зор ниҗатлиқларму бар;

Sehnsuchtsvoller als Wächter auf den Morgen harre, Israel, auf den HERRN! Denn beim HERRN ist die Gnade und Erlösung bei ihm in Fülle,

8 У Исраилни барлиқ қәбиһликлиридин бәдәл төләп қутқузиду.

und er wird Israel erlösen von allen seinen Sünden.