< Зәбур 130 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Чоңқур йәрләрдин Саңа пәряд көтиримән, и Пәрвәрдигар;
Sang til Festrejserne. Fra det dybe raaber jeg til dig, HERRE,
2 И Рәб, авазимни аңлиғайсән; Қулақлириңни йелиниш садайимға салғайсән;
o Herre, hør min Røst! Lad dine Ører lytte til min tryglende Røst!
3 Әгәр Сән Яһ, қәбиһликләрни сүрүштүрүп санисаң, Әнди Рәб, ким тик туралайду?
Tog du Vare, HERRE, paa Misgerninger, Herre, hvo kunde da bestaa?
4 Бирақ Сәндә мәғпирәт-кәчүрүм бардур; Шуңа Сәндин әйминишкә болиду.
Men hos dig er der Syndsforladelse, at du maa frygtes.
5 Пәрвәрдигарни күтүватимән; Җеним күтүватиду; Униң сөзигә үмүт бағлидим.
Jeg haaber paa HERREN, min Sjæl haaber paa hans Ord,
6 Түн җесәкчилириниң сәһәргә болған тәшнасидин артуқ, Бәрһәқ, түн җесәкчилириниң сәһәргә болған тәшнасидин артуқ, Җеним Рәбкә тәшна болуп күтмәктә.
paa Herren bier min Sjæl mer end Vægter paa Morgen, Vægter paa Morgen.
7 И Исраил, Пәрвәрдигарға үмүт бағлаңлар; Чүнки Пәрвәрдигарда өзгәрмәс муһәббәт бардур; Униңда зор ниҗатлиқларму бар;
Israel, bi paa HERREN! Thi hos HERREN er Miskundhed, hos ham er Forløsning i Overflod.
8 У Исраилни барлиқ қәбиһликлиридин бәдәл төләп қутқузиду.
Og han vil forløse Israel fra alle dets Misgerninger.