< Зәбур 128 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Униң йоллирида маңидиғанларниң һәр бири бәхитликтур!
Фериче де орьчине се теме де Домнул ши умблэ пе кэиле Луй!
2 Чүнки сән өз қолуңниң әҗрини йәйсән; Бәхитлик болисән, ронақ таписән;
Кэч атунч те букурь де лукрул мынилор тале, ешть феричит ши-ць мерӂе бине.
3 Аялиң болса өйүң ичидә мевилик үзүм телидәк болиду; Балилириң дәстиханиңни чөридәп, зәйтун дәрәқлиридәк тизилип олтириду;
Невастэ-та есте ка о вицэ родитоаре ынэунтрул касей тале; копиий тэй стау ка ниште лэстарь де мэслин ымпрежурул месей тале.
4 Мана, Пәрвәрдигардин қорқидиған киши шундақ бәхитни көриду.
Аша есте бинекувынтат омул каре се теме де Домнул.
5 Пәрвәрдигар саңа Зион теғидин бәхит ата қилғай; Сән өмрүң бойичә Йерусалимниң аватлиғини көргәйсән;
Сэ те бинекувынтезе Домнул дин Сион, сэ везь феричиря Иерусалимулуй ын тоате зилеле веций тале
6 Пәрзәнтлириңниң пәрзәнтлирини көргәйсән; Исраилға арам-течлиқ болғай!
ши сэ везь пе копиий копиилор тэй! Пачя сэ фие песте Исраел!