Зәбур 128

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Униң йоллирида маңидиғанларниң һәр бири бәхитликтур!

ᾠδὴ τῶν ἀναβαθμῶν μακάριοι πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν κύριον οἱ πορευόμενοι ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ

2 Чүнки сән өз қолуңниң әҗрини йәйсән; Бәхитлик болисән, ронақ таписән;

τοὺς πόνους τῶν καρπῶν σου φάγεσαι μακάριος εἶ καὶ καλῶς σοι ἔσται

3 Аялиң болса өйүң ичидә мевилик үзүм телидәк болиду; Балилириң дәстиханиңни чөридәп, зәйтун дәрәқлиридәк тизилип олтириду;

ἡ γυνή σου ὡς ἄμπελος εὐθηνοῦσα ἐν τοῖς κλίτεσι τῆς οἰκίας σου οἱ υἱοί σου ὡς νεόφυτα ἐλαιῶν κύκλῳ τῆς τραπέζης σου

4 Мана, Пәрвәрдигардин қорқидиған киши шундақ бәхитни көриду.

ἰδοὺ οὕτως εὐλογηθήσεται ἄνθρωπος ὁ φοβούμενος τὸν κύριον

5 Пәрвәрдигар саңа Зион теғидин бәхит ата қилғай; Сән өмрүң бойичә Йерусалимниң аватлиғини көргәйсән;

εὐλογήσαι σε κύριος ἐκ Σιων καὶ ἴδοις τὰ ἀγαθὰ Ιερουσαλημ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου

6 Пәрзәнтлириңниң пәрзәнтлирини көргәйсән; Исраилға арам-течлиқ болғай!

καὶ ἴδοις υἱοὺς τῶν υἱῶν σου εἰρήνη ἐπὶ τὸν Ισραηλ