Зәбур 127

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси»; Сулайман язған күй: — Пәрвәрдигар Өзи өй салмиса, Салғучилар бекардин-бекар униңға әҗир сиңдүриду; Пәрвәрдигар шәһәрни сақлимиса, Күзәтчиләр бекардин-бекар ойғақ туриду.

A SONG OF THE ASCENTS. BY SOLOMON. If YHWH does not build the house, Its builders have labored at it in vain, If YHWH does not watch a city, A watchman has awoken in vain.

2 Силәрниң сәһәрдә орнуңлардин қопушуңлар, Кәч болғанда йетишиңлар, Җапа-мушәққәтни нандәк йегиниңлар бекардин-бекардур; Чүнки У Өз сөйгинигә уйқини бериду.

Vain for you who are rising early, Who delay sitting, eating the bread of griefs, So He gives sleep to His beloved one.

3 Мана, балилар Пәрвәрдигардин болған мирастур, Балиятқуниң мевиси Униң мукапатидур;

Behold, sons [are] an inheritance of YHWH, The fruit of the womb [is] a reward.

4 Яшлиқта тапқан балилар, Батурниң қолидики оқлардәк болиду.

As arrows in the hand of a mighty one, So [are] the sons of the young men.

5 Оқдени мошулар билән толған адәм бәхитликтур; [Шәһәр] дәрвазисида туруп дүшмәнләр билән сөзлишиватқинида, Улар йәргә қарап қалмайду.

O the blessedness of the man Who has filled his quiver with them, They are not ashamed, For they speak with enemies in the gate!