< Зәбур 127 >

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси»; Сулайман язған күй: — Пәрвәрдигар Өзи өй салмиса, Салғучилар бекардин-бекар униңға әҗир сиңдүриду; Пәрвәрдигар шәһәрни сақлимиса, Күзәтчиләр бекардин-бекар ойғақ туриду.
Solomon ih kasang laa. Angraeng mah im sah ai nahaeloe, imsahkungnawk loe azom pui ah ni toksak o; Angraeng mah vangpui to toep ai nahaeloe, toepkungnawk loe azom pui ah ni toep o.
2 Силәрниң сәһәрдә орнуңлардин қопушуңлар, Кәч болғанда йетишиңлар, Җапа-мушәққәтни нандәк йегиниңлар бекардин-бекардур; Чүнки У Өз сөйгинигә уйқини бериду.
Angsatui hoi buhcaak hanah, khawnthaw ah nang thawk, khoving khoek to anghnut moe, toksakhaih loe azom pui ah ni oh; a palung ih kami khaeah kahnaep ah iihhaih to paek.
3 Мана, балилар Пәрвәрдигардин болған мирастур, Балиятқуниң мевиси Униң мукапатидур;
Khenah, caa nawktanawk loe Angraeng ih qawk ah oh o moe, zok ih thingthai loe anih mah paek ih tangqum ah ni oh.
4 Яшлиқта тапқан балилар, Батурниң қолидики оқлардәк болиду.
Tha oh li naah sak ih caanawk loe, thacak kami ih ban ah kaom palaanawk baktiah oh o.
5 Оқдени мошулар билән толған адәм бәхитликтур; [Шәһәр] дәрвазисида туруп дүшмәнләр билән сөзлишиватқинида, Улар йәргә қарап қалмайду.
Palaa hoi kakoi kalii tabu tawn kami loe tahamhoih; nihcae loe azathaih tongh o mak ai, khongkha ah misanawk to pakaa o thai tih.

< Зәбур 127 >