< Зәбур 126 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Пәрвәрдигар Зиондин сүргүн болғанларни қайтуруп кәлгәндә, Биз чүш көргәндәкла болдуқ;
En sang ved festreisene. Da Herren lot Sions fanger vende tilbake, var vi som drømmende;
2 Ағзимиз күлкигә, Тилимиз шатлинишқа толди; Шу тапта әлләр арисида улар: — «Пәрвәрдигар уларға зор ишларни қилип бәрди» — дейишти.
da fyltes vår munn med latter, og vår tunge med jubel, da sa de iblandt hedningene: Store ting har Herren gjort imot disse.
3 Пәрвәрдигар дәрвәқә биз үчүн зор ишларни қилди, Биз булардин шатлинимиз.
Store ting har Herren gjort imot oss; vi blev glade.
4 Җәнуптики қуруқ ериқлар [шар-шар суларға] айландурулғандәк, Биз тутқунларниму өз әркимизгә қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар;
Herre, la våre fanger vende tilbake likesom bekker i sydlandet!
5 Көз яшлирини еқитип териғанлар шатлиқ билән орар;
De som sår med gråt, skal høste fryderop.
6 Жиғлап жүрүп чачидиған уруқни көтәргән киши, Бәрһәқ, шатлиқ-тәнтәнә билән ориған бағлирини көтирип қайтип келиду.
De går gråtende og bærer den de strør ut; de kommer hjem fryderop og bærer sine kornbånd.