< Зәбур 126 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Пәрвәрдигар Зиондин сүргүн болғанларни қайтуруп кәлгәндә, Биз чүш көргәндәкла болдуқ;
Cantique des degrés. Quand l’Éternel rétablit les captifs de Sion, nous étions comme ceux qui songent.
2 Ағзимиз күлкигә, Тилимиз шатлинишқа толди; Шу тапта әлләр арисида улар: — «Пәрвәрдигар уларға зор ишларни қилип бәрди» — дейишти.
Alors notre bouche fut remplie de rire, et notre langue de chants de joie; alors on dit parmi les nations: L’Éternel a fait de grandes choses pour ceux-ci!
3 Пәрвәрдигар дәрвәқә биз үчүн зор ишларни қилди, Биз булардин шатлинимиз.
L’Éternel a fait de grandes choses pour nous; nous en avons été réjouis.
4 Җәнуптики қуруқ ериқлар [шар-шар суларға] айландурулғандәк, Биз тутқунларниму өз әркимизгә қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар;
Ô Éternel! rétablis nos captifs, comme les ruisseaux dans le midi!
5 Көз яшлирини еқитип териғанлар шатлиқ билән орар;
Ceux qui sèment avec larmes moissonneront avec chant de joie.
6 Жиғлап жүрүп чачидиған уруқни көтәргән киши, Бәрһәқ, шатлиқ-тәнтәнә билән ориған бағлирини көтирип қайтип келиду.
Il va en pleurant, portant la semence qu’il répand; il revient avec chant de joie, portant ses gerbes.