< Зәбур 126 >

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Пәрвәрдигар Зиондин сүргүн болғанларни қайтуруп кәлгәндә, Биз чүш көргәндәкла болдуқ;
A Song of Degrees. When the Lord turned the captivity of Sion, we became as comforted ones.
2 Ағзимиз күлкигә, Тилимиз шатлинишқа толди; Шу тапта әлләр арисида улар: — «Пәрвәрдигар уларға зор ишларни қилип бәрди» — дейишти.
Then was our mouth filled with joy, and our tongue with exultation: then would they say among the Gentiles,
3 Пәрвәрдигар дәрвәқә биз үчүн зор ишларни қилди, Биз булардин шатлинимиз.
The Lord has done great things among them. The Lord has done great things for us, we became joyful.
4 Җәнуптики қуруқ ериқлар [шар-шар суларға] айландурулғандәк, Биз тутқунларниму өз әркимизгә қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар;
Turn, O Lord, our captivity, as the steams in the south.
5 Көз яшлирини еқитип териғанлар шатлиқ билән орар;
They that sow in tears shall reap in joy.
6 Жиғлап жүрүп чачидиған уруқни көтәргән киши, Бәрһәқ, шатлиқ-тәнтәнә билән ориған бағлирини көтирип қайтип келиду.
They went on and wept as they cast their seeds; but they shall surely come with exultation, bringing their sheaves [with them].

< Зәбур 126 >