< Зәбур 125 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Пәрвәрдигарға таянғанлар Зион теғидәктур; Уни тәврәткили болмайду, У мәңгүлүк туриду.
Une chanson d'ascension. Ceux qui se confient en Yahvé sont comme la montagne de Sion, qui ne peut pas être déplacé, mais qui reste pour toujours.
2 Йерусалим! Тағлар униң әтрапини оруған, Һәм Пәрвәрдигар һазирдин та әбәткичә Өз хәлқиниң әтрапини орайду.
Comme les montagnes entourent Jérusalem, Ainsi Yahvé entoure son peuple dès maintenant et pour toujours.
3 Чүнки рәзилләрниң һоқуқ һасиси һәққанийларниң несивисини башқурмайду; Болмиса һәққанийларму қоллирини қәбиһликкә узартиши мүмкин.
Car le sceptre de la méchanceté ne restera pas sur le lot des justes, afin que les justes n'utilisent pas leurs mains pour faire le mal.
4 Пәрвәрдигар, меһриванларға меһриванлиқ қилғайсән; Көңли дурусларғиму шундақ болсун.
Fais du bien, Yahvé, à ceux qui sont bons, à ceux qui sont droits dans leur cœur.
5 Бирақ әгир йолларға бурулуп кәткәнләрни болса, Пәрвәрдигар уларни қәбиһлик қилғучилар билән тәң шаллайду. Исраилға аман-хатирҗәмлик болғай!
Mais quant à ceux qui se détournent vers leurs voies tortueuses, Yahvé les emmènera avec les ouvriers de l'iniquité. Que la paix soit avec Israël.