< Зәбур 124 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Әгәр биз тәрәптә турғини Пәрвәрдигар болмиған болса, — Аһ, Исраил шундақ десун —
En vallfartssång; av David. Om HERREN icke hade varit med oss -- så säge Israel --
2 Биз тәрәптә турғини Пәрвәрдигар болмиған болса, Кишиләр бизгә һуҗумға қозғалғанда,
om HERREN icke hade varit med oss, när människorna reste sig upp emot oss,
3 Уларниң ғәзиви бизгә туташқанда, — Шу чағда улар бизни тирик жутуветәтти;
då hade de uppslukat oss levande, när deras vrede upptändes mot oss;
4 [Шу чағда] сулар бизни ғәриқ қиливетәтти; Кәлкүн бешимиздин өтәтти;
då hade vattnen fördränkt oss, strömmen gått över vår själ;
5 Давалғуған сулар бешимиздин өтәтти!
ja, då hade de gått över vår själ, de svallande vattnen.
6 Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә болғай! Уларниң чишлириға ов болушқа бизни қоюп бәрмиди.
Lovad vare HERREN för att han ej gav oss till rov åt deras tänder!
7 Җенимиз тутқучиларниң басмиқидин қечип чиққан қуштәк қачти; Басмақ сундурулуп, биз қачтуқ!
Vår själ kom undan såsom en fågel ur fågelfängarnas snara; snaran gick sönder, och vi kommo undan.
8 Еришкән ярдимимиз Пәрвәрдигарниң намидидур, Асман-зимин Яратқучиниң намидидур!
Vår hjälp är i HERRENS namn, hans som har gjort himmel och jord.