< Зәбур 124 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Әгәр биз тәрәптә турғини Пәрвәрдигар болмиған болса, — Аһ, Исраил шундақ десун —
今イスラエルはいふべし ヱホバもしわれらの方にいまさず
2 Биз тәрәптә турғини Пәрвәрдигар болмиған болса, Кишиләр бизгә һуҗумға қозғалғанда,
人々われらにさからひて起りたつとき ヱホバもし我儕のかたに在さざりしならんには
3 Уларниң ғәзиви бизгә туташқанда, — Шу чағда улар бизни тирик жутуветәтти;
かれらの怒のわれらにむかひておこりし時 われらを生るままにて呑しならん
4 [Шу чағда] сулар бизни ғәриқ қиливетәтти; Кәлкүн бешимиздин өтәтти;
また水はわれらをおほひ 流はわれらの霊魂をうちこえ
5 Давалғуған сулар бешимиздин өтәтти!
高ぶる水はわれらの霊魂をうちこえしならん
6 Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә болғай! Уларниң чишлириға ов болушқа бизни қоюп бәрмиди.
ヱホバはほむべきかな我儕をかれらの歯にわたして噛くらはせたまはざりき
7 Җенимиз тутқучиларниң басмиқидин қечип чиққан қуштәк қачти; Басмақ сундурулуп, биз қачтуқ!
我儕のたましひは捕鳥者のわなをのがるる鳥のごとくにのがれたり 羅はやぶれてわれらはのがれたり
8 Еришкән ярдимимиз Пәрвәрдигарниң намидидур, Асман-зимин Яратқучиниң намидидур!
われらの助は天地をつくりたまへるヱホバの名にあり