< Зәбур 124 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Әгәр биз тәрәптә турғини Пәрвәрдигар болмиған болса, — Аһ, Исраил шундақ десун —
Se yon chante David pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Si Seyè a pa t' kanpe pou nou, ki jan sa ta ye! Se pou pèp Izrayèl la rekonèt sa.
2 Биз тәрәптә турғини Пәрвәрдигар болмиған болса, Кишиләр бизгә һуҗумға қозғалғанда,
Wi, si Seyè a pa t' kanpe pou nou, lè moun yo te leve dèyè nou an,
3 Уларниң ғәзиви бизгә туташқанда, — Шу чағда улар бизни тирик жутуветәтти;
yo ta vale nou tou vivan, lè yo te move sou nou an.
4 [Шу чағда] сулар бизни ғәриқ қиливетәтти; Кәлкүн бешимиздин өтәтти;
Dlo ta kouvri nou, lavalas ta pase sou nou.
5 Давалғуған сулар бешимиздин өтәтти!
Wi, lavalas ta pote nou ale.
6 Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә болғай! Уларниң чишлириға ов болушқа бизни қоюп бәрмиди.
Ann fè lwanj Seyè a ki pa kite lènmi nou yo devore nou.
7 Җенимиз тутқучиларниң басмиқидин қечип чиққан қуштәк қачти; Басмақ сундурулуп, биз қачтуқ!
Nou chape tankou yon ti zwezo ki chape soti nan pèlen chasè. Fil pèlen an kase. Nou chape, n' ale.
8 Еришкән ярдимимиз Пәрвәрдигарниң намидидур, Асман-зимин Яратқучиниң намидидур!
Se Seyè a k'ap pote nou sekou, se li menm ki fè syèl la ak latè a.