< Зәбур 124 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Әгәр биз тәрәптә турғини Пәрвәрдигар болмиған болса, — Аһ, Исраил шундақ десун —
Ein Wallfahrtslied. Von David. Wenn der HERR nicht für uns gewesen wäre (so sage Israel),
2 Биз тәрәптә турғини Пәрвәрдигар болмиған болса, Кишиләр бизгә һуҗумға қозғалғанда,
wenn der HERR nicht für uns gewesen wäre, als die Menschen wider uns auftraten,
3 Уларниң ғәзиви бизгә туташқанда, — Шу чағда улар бизни тирик жутуветәтти;
so hätten sie uns lebendig verschlungen, als ihr Zorn gegen uns entbrannte;
4 [Шу чағда] сулар бизни ғәриқ қиливетәтти; Кәлкүн бешимиздин өтәтти;
dann hätten die Wasser uns überschwemmt, ein Strom wäre über unsre Seele gegangen;
5 Давалғуған сулар бешимиздин өтәтти!
dann hätten die stolzen Wasser unsre Seele überflutet!
6 Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә болғай! Уларниң чишлириға ов болушқа бизни қоюп бәрмиди.
Gepriesen sei der HERR, der uns ihren Zähnen nicht zur Beute gab!
7 Җенимиз тутқучиларниң басмиқидин қечип чиққан қуштәк қачти; Басмақ сундурулуп, биз қачтуқ!
Unsre Seele ist entronnen wie ein Vögelein der Schlinge des Vogelstellers; die Schlinge ist zerrissen, und wir sind entronnen!
8 Еришкән ярдимимиз Пәрвәрдигарниң намидидур, Асман-зимин Яратқучиниң намидидур!
Unsre Hilfe steht im Namen des HERRN, der Himmel und Erde gemacht hat.