< Зәбур 124 >

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Әгәр биз тәрәптә турғини Пәрвәрдигар болмиған болса, — Аһ, Исраил шундақ десун —
Cantique de Mahaloth, de David. N'eut été l'Eternel, qui a été pour nous, dise maintenant Israël.
2 Биз тәрәптә турғини Пәрвәрдигар болмиған болса, Кишиләр бизгә һуҗумға қозғалғанда,
N'eût été l'Eternel, qui a été pour nous, quand les hommes se sont élevés contre nous.
3 Уларниң ғәзиви бизгә туташқанда, — Шу чағда улар бизни тирик жутуветәтти;
Ils nous eussent dès lors engloutis tout vifs; pendant que leur colère était enflammée contre nous.
4 [Шу чағда] сулар бизни ғәриқ қиливетәтти; Кәлкүн бешимиздин өтәтти;
Dès-lors les eaux se fussent débordées sur nous, un torrent eût passé sur notre âme.
5 Давалғуған сулар бешимиздин өтәтти!
Dès-lors les eaux enflées fussent passées sur notre âme.
6 Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә болғай! Уларниң чишлириға ов болушқа бизни қоюп бәрмиди.
Béni soit l'Eternel; qui ne nous a point livrés en proie à leurs dents.
7 Җенимиз тутқучиларниң басмиқидин қечип чиққан қуштәк қачти; Басмақ сундурулуп, биз қачтуқ!
Notre âme est échappée, comme l'oiseau du filet des oiseleurs; le filet a été rompu, et nous sommes échappés.
8 Еришкән ярдимимиз Пәрвәрдигарниң намидидур, Асман-зимин Яратқучиниң намидидур!
Notre aide soit au nom de l'Eternel qui a fait les cieux et la terre.

< Зәбур 124 >