Зәбур 123

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» И әршләрдә Турғучисән, Саңа бешимни көтирип қараймән;

Pieśń stopni. Do ciebie oczy moje podnoszę, który mieszkasz w niebie.

2 Мана, қуллириңниң көзи өз ғоҗайининиң қоллириға қандақ қариған болса, Дедәкләрниң көзи өз саһибәсиниң қоллириға қандақ қариған болса, Бизниң көзимиз Пәрвәрдигар Худайимизға шундақ қарайду. Та бизгә шәпқәт көрсәткичә қарайду.

Oto jako oczy sług pilnują rąk panów swych, i jako oczy dziewki pilnują ręki pani swej, tak oczy nasze poglądają na Pana, Boga naszego, aż się zmiłuje nad nami.

3 Бизгә шәпқәт көргүзгәйсән, и Пәрвәрдигар, Бизгә шәпқәт көргүзгәйсән; Чүнки биз йәткичә хорлуқ тартқанмиз.

Zmiłuj się nad nami, Panie, zmiłuj się nad nami; bośmy bardzo nasyceni wzgardą.

4 Җенимиз ғоҗамларниң мазақлирини, Һакавурларниң хорлуқлирини йәткичә тартқандур.

Bardzo jest nasycona dusza nasza pośmiewiskiem bezbożnych, i wzgardą pysznych.