Зәбур 122

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Улар маңа: «Пәрвәрдигарниң өйигә чиқайли» — дегинидә, Шатландим.

Obradovah se kad mi rekoše: hajdemo u dom Gospodnji!

2 Путлиримиз дәрвазилириң ичидә турушқа несип болди, и Йерусалим!

Evo, stoje noge naše na vratima tvojim, Jerusalime!

3 И Йерусалим, сән җипсилаштурулуп рәтлик селинған бир шәһәрдурсән;

Jerusalim je izidan, kao grad sliven u jednu zgradu.

4 Қәбилиләр у йәргә чиқиду, Яһниң қәбилилири чиқиду; Исраилға берилгән көрсәтмә бойичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр ейтиш үчүн чиқиду.

Onamo idu plemena, plemena Gospodnja, po naredbi Izrailjevoj da slave ime Gospodnje.

5 Чүнки у йәрдә һөкүм чиқиришқа тәхтләр селинди, Давутниң җәмәтидикиләргә тәхтләр селинди.

Ondje stoje prijestoli sudski, prijestoli doma Davidova.

6 Йерусалимниң аман-хатирҗәмлигини издәп дуа қилиңлар; Сени сөйгәнләр ронақ тапиду.

Ištite mira Jerusalimu; neka bude dobro onima koji ljube tebe!

7 Истиһкамлириң ичидә аман-хатирҗәмлик болсун, Ордилириң ичидә ават-арамлиқ болсун!

Neka bude mir oko zidova tvojih, i èestitost u dvorima tvojim!

8 Қериндашлирим һәм яр-бурадәрлирим үчүн, Мән: «Аман-хатирҗәмлик ичиңдә болсун» — дәймән.

Radi braæe svoje, i prijatelja svojih govorim: mir ti!

9 Пәрвәрдигар Худайимизниң өйи үчүн, Сениң ронақ тепишиңға интилимән!

Radi doma Gospoda Boga našega želim ti dobro.