< Зәбур 122 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Улар маңа: «Пәрвәрдигарниң өйигә чиқайли» — дегинидә, Шатландим.
canticum graduum huic David laetatus sum in his quae dicta sunt mihi in domum Domini ibimus
2 Путлиримиз дәрвазилириң ичидә турушқа несип болди, и Йерусалим!
stantes erant pedes nostri in atriis tuis Hierusalem
3 И Йерусалим, сән җипсилаштурулуп рәтлик селинған бир шәһәрдурсән;
Hierusalem quae aedificatur ut civitas cuius participatio eius in id ipsum
4 Қәбилиләр у йәргә чиқиду, Яһниң қәбилилири чиқиду; Исраилға берилгән көрсәтмә бойичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр ейтиш үчүн чиқиду.
illic enim ascenderunt tribus tribus Domini testimonium Israhel ad confitendum nomini Domini
5 Чүнки у йәрдә һөкүм чиқиришқа тәхтләр селинди, Давутниң җәмәтидикиләргә тәхтләр селинди.
quia illic sederunt sedes in iudicium sedes super domum David
6 Йерусалимниң аман-хатирҗәмлигини издәп дуа қилиңлар; Сени сөйгәнләр ронақ тапиду.
rogate quae ad pacem sunt Hierusalem et abundantia diligentibus te
7 Истиһкамлириң ичидә аман-хатирҗәмлик болсун, Ордилириң ичидә ават-арамлиқ болсун!
fiat pax in virtute tua et abundantia in turribus tuis
8 Қериндашлирим һәм яр-бурадәрлирим үчүн, Мән: «Аман-хатирҗәмлик ичиңдә болсун» — дәймән.
propter fratres meos et proximos meos loquebar pacem de te
9 Пәрвәрдигар Худайимизниң өйи үчүн, Сениң ронақ тепишиңға интилимән!
propter domum Domini Dei nostri quaesivi bona tibi