Зәбур 122

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Улар маңа: «Пәрвәрдигарниң өйигә чиқайли» — дегинидә, Шатландим.

(다윗의 시. 곧 성전에 올라가는 노래) 사람이 내게 말하기를 여호와의 집에 올라가자 할 때에 내가 기뻐하였도다

2 Путлиримиз дәрвазилириң ичидә турушқа несип болди, и Йерусалим!

예루살렘아! 우리 발이 네 성문 안에 섰도다

3 И Йерусалим, сән җипсилаштурулуп рәтлик селинған бир шәһәрдурсән;

예루살렘아! 너는 조밀한 성읍과 같이 건설되었도다

4 Қәбилиләр у йәргә чиқиду, Яһниң қәбилилири чиқиду; Исраилға берилгән көрсәтмә бойичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр ейтиш үчүн чиқиду.

지파들 곧 여호와의 이름에 감사하려고 이스라엘의 전례대로 그리로 올라가는도다

5 Чүнки у йәрдә һөкүм чиқиришқа тәхтләр селинди, Давутниң җәмәтидикиләргә тәхтләр селинди.

거기 판단의 보좌를 두셨으니 곧 다윗 집의 보좌로다

6 Йерусалимниң аман-хатирҗәмлигини издәп дуа қилиңлар; Сени сөйгәнләр ронақ тапиду.

예루살렘을 위하여 평안을 구하라 예루살렘을 사랑하는 자는 형통하리로다

7 Истиһкамлириң ичидә аман-хатирҗәмлик болсун, Ордилириң ичидә ават-арамлиқ болсун!

네 성 안에는 평강이 있고 네 궁중에는 형통이 있을지어다

8 Қериндашлирим һәм яр-бурадәрлирим үчүн, Мән: «Аман-хатирҗәмлик ичиңдә болсун» — дәймән.

내가 내 형제와 붕우를 위하여 이제 말하리니 네 가운데 평강이 있을지어다

9 Пәрвәрдигар Худайимизниң өйи үчүн, Сениң ронақ тепишиңға интилимән!

여호와 우리 하나님의 집을 위하여 내가 네 복을 구하리로다