Зәбур 122

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Улар маңа: «Пәрвәрдигарниң өйигә чиқайли» — дегинидә, Шатландим.

שיר המעלות לדוד שמחתי באמרים לי בית יהוה נלך׃

2 Путлиримиз дәрвазилириң ичидә турушқа несип болди, и Йерусалим!

עמדות היו רגלינו בשעריך ירושלם׃

3 И Йерусалим, сән җипсилаштурулуп рәтлик селинған бир шәһәрдурсән;

ירושלם הבנויה כעיר שחברה לה יחדו׃

4 Қәбилиләр у йәргә чиқиду, Яһниң қәбилилири чиқиду; Исраилға берилгән көрсәтмә бойичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр ейтиш үчүн чиқиду.

ששם עלו שבטים שבטי יה עדות לישראל להדות לשם יהוה׃

5 Чүнки у йәрдә һөкүм чиқиришқа тәхтләр селинди, Давутниң җәмәтидикиләргә тәхтләр селинди.

כי שמה ישבו כסאות למשפט כסאות לבית דויד׃

6 Йерусалимниң аман-хатирҗәмлигини издәп дуа қилиңлар; Сени сөйгәнләр ронақ тапиду.

שאלו שלום ירושלם ישליו אהביך׃

7 Истиһкамлириң ичидә аман-хатирҗәмлик болсун, Ордилириң ичидә ават-арамлиқ болсун!

יהי שלום בחילך שלוה בארמנותיך׃

8 Қериндашлирим һәм яр-бурадәрлирим үчүн, Мән: «Аман-хатирҗәмлик ичиңдә болсун» — дәймән.

למען אחי ורעי אדברה נא שלום בך׃

9 Пәрвәрдигар Худайимизниң өйи үчүн, Сениң ронақ тепишиңға интилимән!

למען בית יהוה אלהינו אבקשה טוב לך׃