Зәбур 122

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Улар маңа: «Пәрвәрдигарниң өйигә чиқайли» — дегинидә, Шатландим.

Ein Wallfahrtslied. Von David. Ich freue mich an denen, die zu mir sagen: Lasset uns zum Hause des HERRN gehen!

2 Путлиримиз дәрвазилириң ичидә турушқа несип болди, и Йерусалим!

Unsre Füße stehen in deinen Toren, Jerusalem!

3 И Йерусалим, сән җипсилаштурулуп рәтлик селинған бир шәһәрдурсән;

Jerusalem, du bist gebaut als eine Stadt, die fest in sich geschlossen ist,

4 Қәбилиләр у йәргә чиқиду, Яһниң қәбилилири чиқиду; Исраилға берилгән көрсәтмә бойичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр ейтиш үчүн чиқиду.

wohin die Stämme hinaufziehen, die Stämme des HERRN (ein Zeugnis für Israel), zu preisen den Namen des HERRN!

5 Чүнки у йәрдә һөкүм чиқиришқа тәхтләр селинди, Давутниң җәмәтидикиләргә тәхтләр селинди.

Denn dort sind Stühle gesetzt zum Gericht, die Stühle des Hauses David.

6 Йерусалимниң аман-хатирҗәмлигини издәп дуа қилиңлар; Сени сөйгәнләр ронақ тапиду.

Bittet für den Frieden Jerusalems! Es gehe wohl denen, die dich lieben!

7 Истиһкамлириң ичидә аман-хатирҗәмлик болсун, Ордилириң ичидә ават-арамлиқ болсун!

Friede sei in deinen Mauern und Glück in deinen Palästen!

8 Қериндашлирим һәм яр-бурадәрлирим үчүн, Мән: «Аман-хатирҗәмлик ичиңдә болсун» — дәймән.

Um meiner Brüder und Freunde willen sage ich: Friede sei in dir!

9 Пәрвәрдигар Худайимизниң өйи үчүн, Сениң ронақ тепишиңға интилимән!

Um des Hauses des HERRN, unsres Gottes, willen will ich dein Bestes suchen!