Зәбур 122

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Улар маңа: «Пәрвәрдигарниң өйигә чиқайли» — дегинидә, Шатландим.

Ein Lied Davids im höhern Chor. Ich freue mich des, das mir geredet ist, daß wir werden ins Haus des HERRN gehen,

2 Путлиримиз дәрвазилириң ичидә турушқа несип болди, и Йерусалим!

und daß unsere Füße werden stehen in deinen Toren, Jerusalem.

3 И Йерусалим, сән җипсилаштурулуп рәтлик селинған бир шәһәрдурсән;

ist gebauet, daß es eine Stadt sei, da man zusammenkommen soll,

4 Қәбилиләр у йәргә чиқиду, Яһниң қәбилилири чиқиду; Исраилға берилгән көрсәтмә бойичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр ейтиш үчүн чиқиду.

da die Stämme hinaufgehen sollen, nämlich die Stämme des HERRN, zu predigen dem Volk Israel, zu danken dem Namen des HERRN.

5 Чүнки у йәрдә һөкүм чиқиришқа тәхтләр селинди, Давутниң җәмәтидикиләргә тәхтләр селинди.

Denn daselbst sitzen die Stühle zum Gericht, die Stühle des Hauses David.

6 Йерусалимниң аман-хатирҗәмлигини издәп дуа қилиңлар; Сени сөйгәнләр ронақ тапиду.

Wünschet Jerusalem Glück! Es müsse wohlgehen denen, die dich lieben!

7 Истиһкамлириң ичидә аман-хатирҗәмлик болсун, Ордилириң ичидә ават-арамлиқ болсун!

Es müsse Friede sein inwendig in deinen Mauern und Glück in deinen Palästen!

8 Қериндашлирим һәм яр-бурадәрлирим үчүн, Мән: «Аман-хатирҗәмлик ичиңдә болсун» — дәймән.

Um meiner Brüder und Freunde willen will ich dir Frieden wünschen.

9 Пәрвәрдигар Худайимизниң өйи үчүн, Сениң ронақ тепишиңға интилимән!

Um des Hauses willen des HERRN, unsers Gottes, will ich dein Bestes suchen.