Зәбур 122

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Улар маңа: «Пәрвәрдигарниң өйигә чиқайли» — дегинидә, Шатландим.

Ein Stufenlied. Von David. Ich freute mich, als sie zu mir sagten: Lasset uns zum Hause Jehovas gehen!

2 Путлиримиз дәрвазилириң ичидә турушқа несип болди, и Йерусалим!

Unsere Füße werden in deinen Toren stehen, Jerusalem!

3 И Йерусалим, сән җипсилаштурулуп рәтлик селинған бир шәһәрдурсән;

Jerusalem, die du aufgebaut bist als eine fest in sich geschlossene Stadt,

4 Қәбилиләр у йәргә чиқиду, Яһниң қәбилилири чиқиду; Исраилға берилгән көрсәтмә бойичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр ейтиш үчүн чиқиду.

wohin die Stämme hinaufziehen, die Stämme Jahs, ein Zeugnis für Israel, zu preisen den Namen Jehovas!

5 Чүнки у йәрдә һөкүм чиқиришқа тәхтләр селинди, Давутниң җәмәтидикиләргә тәхтләр селинди.

Denn daselbst stehen die Throne zum Gericht, die Throne des Hauses Davids.

6 Йерусалимниң аман-хатирҗәмлигини издәп дуа қилиңлар; Сени сөйгәнләр ронақ тапиду.

Bittet um die Wohlfahrt Jerusalems! Es gehe wohl denen, die dich lieben!

7 Истиһкамлириң ичидә аман-хатирҗәмлик болсун, Ордилириң ичидә ават-арамлиқ болсун!

Wohlfahrt sei in deinen Festungswerken, sichere Ruhe in deinen Palästen!

8 Қериндашлирим һәм яр-бурадәрлирим үчүн, Мән: «Аман-хатирҗәмлик ичиңдә болсун» — дәймән.

Um meiner Brüder und meiner Genossen willen will ich sagen: Wohlfahrt sei in dir!

9 Пәрвәрдигар Худайимизниң өйи үчүн, Сениң ронақ тепишиңға интилимән!

Um des Hauses Jehovas, unseres Gottes, willen will ich dein Bestes suchen.