Зәбур 122

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Улар маңа: «Пәрвәрдигарниң өйигә чиқайли» — дегинидә, Шатландим.

Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

2 Путлиримиз дәрвазилириң ичидә турушқа несип болди, и Йерусалим!

Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

3 И Йерусалим, сән җипсилаштурулуп рәтлик селинған бир шәһәрдурсән;

Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

4 Қәбилиләр у йәргә чиқиду, Яһниң қәбилилири чиқиду; Исраилға берилгән көрсәтмә бойичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр ейтиш үчүн чиқиду.

Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

5 Чүнки у йәрдә һөкүм чиқиришқа тәхтләр селинди, Давутниң җәмәтидикиләргә тәхтләр селинди.

Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

6 Йерусалимниң аман-хатирҗәмлигини издәп дуа қилиңлар; Сени сөйгәнләр ронақ тапиду.

Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

7 Истиһкамлириң ичидә аман-хатирҗәмлик болсун, Ордилириң ичидә ават-арамлиқ болсун!

Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

8 Қериндашлирим һәм яр-бурадәрлирим үчүн, Мән: «Аман-хатирҗәмлик ичиңдә болсун» — дәймән.

Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

9 Пәрвәрдигар Худайимизниң өйи үчүн, Сениң ронақ тепишиңға интилимән!

Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.