Зәбур 122

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Улар маңа: «Пәрвәрдигарниң өйигә чиқайли» — дегинидә, Шатландим.

Een lied Hammaaloth, van David. Ik verblijd mij in degenen, die tot mij zeggen: Wij zullen in het huis des HEEREN gaan.

2 Путлиримиз дәрвазилириң ичидә турушқа несип болди, и Йерусалим!

Onze voeten zijn staande in uw poorten, o Jeruzalem!

3 И Йерусалим, сән җипсилаштурулуп рәтлик селинған бир шәһәрдурсән;

Jeruzalem is gebouwd, als een stad, die wel samengevoegd is;

4 Қәбилиләр у йәргә чиқиду, Яһниң қәбилилири чиқиду; Исраилға берилгән көрсәтмә бойичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр ейтиш үчүн чиқиду.

Waarheen de stammen opgaan, de stammen des HEEREN, tot de getuigenis Israels, om den Naam des HEEREN te danken.

5 Чүнки у йәрдә һөкүм чиқиришқа тәхтләр селинди, Давутниң җәмәтидикиләргә тәхтләр селинди.

Want daar zijn de stoelen des gerichts gezet, de stoelen van het huis van David.

6 Йерусалимниң аман-хатирҗәмлигини издәп дуа қилиңлар; Сени сөйгәнләр ронақ тапиду.

Bidt om den vrede van Jeruzalem; wel moeten zij varen, die u beminnen.

7 Истиһкамлириң ичидә аман-хатирҗәмлик болсун, Ордилириң ичидә ават-арамлиқ болсун!

Vrede zij in uw vesting, welvaren in uw paleizen.

8 Қериндашлирим һәм яр-бурадәрлирим үчүн, Мән: «Аман-хатирҗәмлик ичиңдә болсун» — дәймән.

Om mijner broederen en mijner vrienden wil, zal ik nu spreken, vrede zij in u!

9 Пәрвәрдигар Худайимизниң өйи үчүн, Сениң ронақ тепишиңға интилимән!

Om des huizes des HEEREN, onzes Gods wil, zal ik het goede voor u zoeken.