< Зәбур 122 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Улар маңа: «Пәрвәрдигарниң өйигә чиқайли» — дегинидә, Шатландим.
Sang til Festrejserne. Af David. Jeg frydede mig, da de sagde til mig: »Vi drager til HERRENS Hus!«
2 Путлиримиз дәрвазилириң ичидә турушқа несип болди, и Йерусалим!
Saa staar vore Fødder da i dine Porte, Jerusalem,
3 И Йерусалим, сән җипсилаштурулуп рәтлик селинған бир шәһәрдурсән;
Jerusalem bygget som Staden, hvor Folket samles;
4 Қәбилиләр у йәргә чиқиду, Яһниң қәбилилири чиқиду; Исраилға берилгән көрсәтмә бойичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр ейтиш үчүн чиқиду.
thi didop drager Stammerne, HERRENS Stammer: en Vedtægt for Israel om at prise HERRENS Navn.
5 Чүнки у йәрдә һөкүм чиқиришқа тәхтләр селинди, Давутниң җәмәтидикиләргә тәхтләр селинди.
Thi der staar Dommersæder, Sæder for Davids Hus.
6 Йерусалимниң аман-хатирҗәмлигини издәп дуа қилиңлар; Сени сөйгәнләр ронақ тапиду.
Bed om Jerusalems Fred! Ro finde de, der elsker dig!
7 Истиһкамлириң ичидә аман-хатирҗәмлик болсун, Ордилириң ичидә ават-арамлиқ болсун!
Der raade Fred paa din Mur, Tryghed i dine Borge!
8 Қериндашлирим һәм яр-бурадәрлирим үчүн, Мән: «Аман-хатирҗәмлик ичиңдә болсун» — дәймән.
For Brødres og Frænders Skyld vil jeg ønske dig Fred,
9 Пәрвәрдигар Худайимизниң өйи үчүн, Сениң ронақ тепишиңға интилимән!
for HERREN vor Guds Hus's Skyld vil jeg søge dit Bedste.