Зәбур 121

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Көзлиримни тағлар тәрәпкә көтирип қараймән; Мениң ярдимим қәйәрдин келур?

मैं अपनी आँखें पहाड़ों की तरफ उठाऊगा; मेरी मदद कहाँ से आएगी?

2 Мениң ярдимим Пәрвәрдигардиндур; Асман-зиминни Яратқучидиндур.

मेरी मदद ख़ुदावन्द से है, जिसने आसमान और ज़मीन को बनाया।

3 У путуңни һеч тейилдурмайду; Сени сақлиғучи һеч үгдимәйду!

वह तेरे पाँव को फिसलने न देगा; तेरा मुहाफ़िज़ ऊँघने का नहीं।

4 Мана, қара, Исраилни сақлиғучи һәм үгдимәйду, һәм ухлимайду!

देख! इस्राईल का मुहाफ़िज़, न ऊँघेगा, न सोएगा।

5 Пәрвәрдигар сениң сақлиғучиңдур; Пәрвәрдигар оң йениңдики сайивәндур.

ख़ुदावन्द तेरा मुहाफ़िज़ है; ख़ुदावन्द तेरे दहने हाथ पर तेरा सायबान है।

6 Қуяш күндүздә, ай кечидә саңа зәрәр йәткүзмәйду;

न आफ़ताब दिन को तुझे नुक़सान पहुँचाएगा, न माहताब रात को।

7 Пәрвәрдигар барлиқ яманлиқтин сени сақлайду; У җениңни сақлайду;

ख़ुदावन्द हर बला से तुझे महफूज़ रख्खेगा, वह तेरी जान को महफूज़ रख्खेगा।

8 Пәрвәрдигар чиқишиңни, киришиңни, Буниңдин кейин әбәдил-әбәткичә сақлайду.

ख़ुदावन्द तेरी आमद — ओ — रफ़्त में, अब से हमेशा तक तेरी हिफ़ाज़त करेगा।