Зәбур 121

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Көзлиримни тағлар тәрәпкә көтирип қараймән; Мениң ярдимим қәйәрдин келур?

Levantarei os meus olhos para os montes, de onde vem a minha salvação.

2 Мениң ярдимим Пәрвәрдигардиндур; Асман-зиминни Яратқучидиндур.

O meu soccorro vem do Senhor, que fez o céu e a terra.

3 У путуңни һеч тейилдурмайду; Сени сақлиғучи һеч үгдимәйду!

Não deixará vacillar o teu pé: aquelle que te guarda não tosquenejará.

4 Мана, қара, Исраилни сақлиғучи һәм үгдимәйду, һәм ухлимайду!

Eis-que não tosquenejará nem dormirá o guarda d'Israel.

5 Пәрвәрдигар сениң сақлиғучиңдур; Пәрвәрдигар оң йениңдики сайивәндур.

O Senhor é quem te guarda: o Senhor é a tua sombra á tua direita.

6 Қуяш күндүздә, ай кечидә саңа зәрәр йәткүзмәйду;

O sol não te molestará de dia nem a lua de noite.

7 Пәрвәрдигар барлиқ яманлиқтин сени сақлайду; У җениңни сақлайду;

O Senhor te guardará de todo o mal: guardará a tua alma.

8 Пәрвәрдигар чиқишиңни, киришиңни, Буниңдин кейин әбәдил-әбәткичә сақлайду.

O Senhor guardará a tua entrada e a tua saida, desde agora e para sempre.