< Зәбур 121 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Көзлиримни тағлар тәрәпкә көтирип қараймән; Мениң ярдимим қәйәрдин келур?
Ein Wallfahrtslied. Ich hebe meine Augen auf zu den Bergen: Woher kommt mir Hilfe?
2 Мениң ярдимим Пәрвәрдигардиндур; Асман-зиминни Яратқучидиндур.
Meine Hilfe kommt von dem HERRN, der Himmel und Erde gemacht hat!
3 У путуңни һеч тейилдурмайду; Сени сақлиғучи һеч үгдимәйду!
Er wird deinen Fuß nicht wanken lassen, und der dich behütet, schläft nicht.
4 Мана, қара, Исраилни сақлиғучи һәм үгдимәйду, һәм ухлимайду!
Siehe, der Hüter Israels schläft noch schlummert nicht.
5 Пәрвәрдигар сениң сақлиғучиңдур; Пәрвәрдигар оң йениңдики сайивәндур.
Der HERR behütet dich; der HERR ist dein Schatten über deiner rechten Hand,
6 Қуяш күндүздә, ай кечидә саңа зәрәр йәткүзмәйду;
daß dich am Tage die Sonne nicht steche, noch der Mond des Nachts.
7 Пәрвәрдигар барлиқ яманлиқтин сени сақлайду; У җениңни сақлайду;
Der HERR behüte dich vor allem Übel, er behüte deine Seele;
8 Пәрвәрдигар чиқишиңни, киришиңни, Буниңдин кейин әбәдил-әбәткичә сақлайду.
der HERR behüte deinen Ausgang und Eingang von nun an bis in Ewigkeit!