Зәбур 121

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Көзлиримни тағлар тәрәпкә көтирип қараймән; Мениң ярдимим қәйәрдин келур?

Cantique des degrés. Je lève mes yeux vers les montagnes… D’où me viendra le secours?

2 Мениң ярдимим Пәрвәрдигардиндур; Асман-зиминни Яратқучидиндур.

Le secours me vient de l’Éternel, Qui a fait les cieux et la terre.

3 У путуңни һеч тейилдурмайду; Сени сақлиғучи һеч үгдимәйду!

Il ne permettra point que ton pied chancelle; Celui qui te garde ne sommeillera point.

4 Мана, қара, Исраилни сақлиғучи һәм үгдимәйду, һәм ухлимайду!

Voici, il ne sommeille ni ne dort, Celui qui garde Israël.

5 Пәрвәрдигар сениң сақлиғучиңдур; Пәрвәрдигар оң йениңдики сайивәндур.

L’Éternel est celui qui te garde, L’Éternel est ton ombre à ta main droite.

6 Қуяш күндүздә, ай кечидә саңа зәрәр йәткүзмәйду;

Pendant le jour le soleil ne te frappera point, Ni la lune pendant la nuit.

7 Пәрвәрдигар барлиқ яманлиқтин сени сақлайду; У җениңни сақлайду;

L’Éternel te gardera de tout mal, Il gardera ton âme;

8 Пәрвәрдигар чиқишиңни, киришиңни, Буниңдин кейин әбәдил-әбәткичә сақлайду.

L’Éternel gardera ton départ et ton arrivée, Dès maintenant et à jamais.