< Зәбур 121 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Көзлиримни тағлар тәрәпкә көтирип қараймән; Мениң ярдимим қәйәрдин келур?
I have lifted up my eyes to the mountains, from whence help shall come to me.
2 Мениң ярдимим Пәрвәрдигардиндур; Асман-зиминни Яратқучидиндур.
My help is from the Lord, who made heaven and earth.
3 У путуңни һеч тейилдурмайду; Сени сақлиғучи һеч үгдимәйду!
May he not suffer thy foot to be moved: neither let him slumber that keepeth thee.
4 Мана, қара, Исраилни сақлиғучи һәм үгдимәйду, һәм ухлимайду!
Behold he shall neither slumber nor sleep, that keepeth Israel.
5 Пәрвәрдигар сениң сақлиғучиңдур; Пәрвәрдигар оң йениңдики сайивәндур.
The Lord is thy keeper, the Lord is thy protection upon thy right hand.
6 Қуяш күндүздә, ай кечидә саңа зәрәр йәткүзмәйду;
The sun shall not burn thee by day: nor the moon by night.
7 Пәрвәрдигар барлиқ яманлиқтин сени сақлайду; У җениңни сақлайду;
The Lord keepeth thee from all evil: may the Lord keep thy soul.
8 Пәрвәрдигар чиқишиңни, киришиңни, Буниңдин кейин әбәдил-әбәткичә сақлайду.
May the Lord keep thy going in and thy going out; from henceforth now and for ever.