Зәбур 120

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

Ɔsoroforo dwom. Misu frɛ Awurade wɔ mʼahohiahia mu, na ogye me so.

2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

Awurade, gye me fi atoro ano, ne nnaadaa tɛkrɛma nsam.

3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

Dɛn na ɔbɛyɛ wo, na dɛn na ɛka ho bio, wo nnaadaa tɛkrɛma?

4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

Ɔde asraafo bɛmma a ano yɛ nnam ne nnyansramma bɛtwe wʼaso.

5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

Nnome nka me sɛ metena Mesek, na mete Kedar ntamadan mu!

6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

Matena wɔn a wokyi asomdwoe mu akyɛ dodo.

7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

Meyɛ asomdwoe nipa; nanso sɛ mekasa a, wɔde yɛ ɔko.