< Зәбур 120 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.
Katika dhiki yangu nilimuita Yahwe, naye akanijibu.
2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.
Uiokoe nasfi yangu, yahwe, dhidi ya wale wadanganyao kwa midomo yao na wanenao hila kwa ndimi zao.
3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?
Yahwe atawaadhibu vipi, na atawafanyia kitu gani zaidi, ninyi mlio na ulimi mdanganyifu?
4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!
Atawaadhibu kwa mishale ya shujaa iliyo nolewa kwa makaa ya moto ya mretemu.
5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!
Ole wangu mimi kwa sababu ninaishi kwa muda Mesheki; huko nyuma niliishi kati ya maskani ya Kedari.
6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;
Kwa muda mrefu sana niliisha na wale waichukiao amani.
7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.
Nipo kwa ajili ya amani, lakini ninenapo, wao wako kwa ajili ya vita.