< Зәбур 120 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.
Wimbo wa kwenda juu. Katika dhiki yangu namwita Bwana, naye hunijibu.
2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.
Ee Bwana, uniokoe kutoka midomo ya uongo na ndimi za udanganyifu.
3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?
Atakufanyia nini, au akufanyie nini zaidi, ewe ulimi mdanganyifu?
4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!
Atakuadhibu kwa mishale mikali ya shujaa, kwa makaa yanayowaka ya mti wa mretemu.
5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!
Ole wangu kwa kuwa naishi Mesheki, kwamba naishi katikati ya hema za Kedari!
6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;
Nimeishi muda mrefu mno miongoni mwa wale wanaochukia amani.
7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.
Mimi ni mtu wa amani; lakini ninaposema, wao wanataka vita.