Зәбур 120

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

canticum graduum ad Dominum cum tribularer clamavi et exaudivit me

2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

Domine libera animam meam a labiis iniquis a lingua dolosa

3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

quid detur tibi et quid adponatur tibi ad linguam dolosam

4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

sagittae potentis acutae cum carbonibus desolatoriis

5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

heu mihi quia incolatus meus prolongatus est habitavi cum habitationibus Cedar

6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

multum incola fuit anima mea

7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

cum his qui oderant pacem eram pacificus cum loquebar illis inpugnabant me gratis